Τι πρέπει να κάνουν όμως οι γονείς για να εισπράξουν όλη αυτή τη γνώση; Μα, να βάλουν στην άκρη την «ωριμότητα» και την «πείρα» τους, να αφουγκραστούν την παιδική σοφία, να είναι ανοιχτοί και να εκτιμήσουν το αυθόρμητο και λαμπερό πνεύμα των μικρών. Με δυο λόγια, να γίνουν οι καλύτεροι μαθητές των παιδιών τους!
Ας δούμε, λοιπόν, τις μικρές και μεγάλες χαρές που μπορούν να διδάξουν τα παιδάκια στους γονείς τους:
1. Η απόλαυση του παιχνιδιού
Ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα των παιδιών είναι να μην παίρνουν ποτέ τη ζωή στα... σοβαρά. «Τα παιδιά έχουν τη μοναδική ικανότητα να μετατρέπουν το καθετί σε παιχνίδι και να το απολαμβάνουν με πάθος. Χαίρονται τόσο εύκολα παίζοντας με τόσο απλά, καθημερινά πράγματα», αναφέρει η παιδοψυχολόγος κ. Αγνή Μαριακάκη.
2. Η αστείρευτη περιέργεια
Μόλις τα παιδιά καταφέρουν να φτιάξουν τις πρώτες φράσεις, αρχίζουν τα «γιατί;». Οτιδήποτε βλέπουν γύρω τους τα προκαλεί. Έχουν αμέτρητες απορίες, ενώ η κάθε απάντηση που λαμβάνουν όχι μόνο δε σβήνει τη δίψα τους, αλλά προκαλεί μια καινούργια ερώτηση —μέχρι τελικής (των γονιών) εξαντλήσεως σε αποθέματα γνώσεων ή αντοχής. Δεν τους αρκεί η επιφάνεια των πραγμάτων και αναζητούν την ουσία.
3. Η δημιουργικότητα και ο πλάγιος τρόπος σκέψης
Τα παιδιά έχουν δικούς τους τρόπους να επεξεργάζονται νοητικά τον κόσμο. Αυτό φαίνεται στον τρόπο με τον οποίο δημιουργούν ή εκφράζονται, στον τρόπο με τον οποίο επιλύουν ένα πρόβλημα. Είναι ένα μοναδικό χάρισμα που τα βοηθά να ζουν όμορφα κάθε φάση της ζωής.
4. Η δύναμη της συγνώμης
Ένα από τα σημαντικότερα χαρίσματα των παιδιών είναι η ανεξικακία και η μεγαλοψυχία τους, ο τρόπος που αφήνουν πίσω τους οποιαδήποτε πικρία. Είναι πάντα έτοιμα να ξεχάσουν, να συγχωρήσουν. Δεν κρατούν καμιά κακία μέσα τους.
5. Η απόλαυση του «τώρα»
Συνήθως οι γονείς, πιεσμένοι και αγχωμένοι από τις υποχρεώσεις, μετατρέπονται, χωρίς να το καταλάβουν, σε ρομποτάκια που τρέχουν χωρίς να βλέπουν ή να ακούνε τίποτα γύρω τους. Τα παιδιά —που έχουν τον δικό τους ρυθμό— τους αναγκάζουν, ευτυχώς, να επιβραδύνουν. Οι γονείς μαθαίνουν ότι δε θα χαθεί ο κόσμος αν αντί για δέκα πράγματα γίνουν μόνο τα δύο και ότι πάντα μπορούν να αφήσουν ορισμένα για μια άλλη στιγμή. Ο κόσμος είναι για τα παιδιά πολύ πιο συναρπαστικός όταν χαρίζουμε στον εαυτό μας την πολυτέλεια να τον παρατηρεί και να απολαμβάνει τα χρώματα, τους ήχους, κάθε λεπτομέρεια απ’ ό,τι μας περιβάλλει.
6. Δε χρειάζεται να είναι όλα τέλεια
Τα παιδιά βοηθούν τους γονείς να δεχτούν τα όρια των ικανοτήτων τους, να τα συνειδητοποιήσουν και να αισθανθούν έτσι πολύ πιο ήρεμοι. Στα μάτια των μικρών οι γονείς είναι πάντα υπέροχοι. Η μαμά, π.χ., σε σύγκριση με όλες τις άλλες γυναίκες είναι πάντα η πιο όμορφη, έχει τα πιο ωραία μαλλιά —κι ας είναι εκείνη τη στιγμή αχτένιστη και με τις πιτζάμες. Τα παιδιά δέχονται και αγαπούν τους γονείς γι’ αυτό που είναι.
7. Αισιοδοξία για το αύριο
Η Σκάρλετ Ο’ Χάρα, ηρωίδα της ταινίας «Όσα παίρνει ο Άνεμος», είχε πει την κλασική ατάκα «Αύριο είναι μια άλλη μέρα». Αυτό ακριβώς κάνουν και τα παιδιά. Ζουν στο παρόν και το απολαμβάνουν, αντί να ανησυχούν για τα αρνητικά που μπορεί να κρύβει το άγνωστο μέλλον. Εξάλλου, τα παιδιά έχουν μια δική τους αντίληψη των πραγμάτων, πιο χαλαρή και με λιγότερους φόβους.
8. Ποτέ μη λες «ποτέ»
Αυτή η μοναδική εμπειρία της ανατροφής του παιδιού κάνει τους γονείς να αναθεωρούν διάφορα πράγματα. Αντιλαμβάνονται πόσο εύκολα διαψεύδονται τα μεγαλεπήβολα «Εγώ ποτέ δε θα...» ή «Εγώ πάντα θα...». Μαθαίνουν, επίσης, να είναι πιο επιεικείς όταν κρίνουν τους δικούς τους γονείς για όσα δεν έκαναν ή έκαναν με λανθασμένο τρόπο.
9. Η δύναμη της αλήθειας
Ένα από τα δυσκολότερα πράγματα είναι να λέει κανείς πάντα την αλήθεια. Τα παιδιά το κάνουν με τον φυσικότερο τρόπο —μέχρι, βέβαια, να τα μάθουν οι γονείς ότι «μερικά πράγματα δεν τα λέμε»...
10. Τα παιδιά μεταμορφώνουν
Κανένας δεν έχει τη δύναμη να μεταμορφώσει τους γονείς όσο ένα παιδί. Η αντίδραση ενός παιδιού, π.χ., απέναντι σε μια μαμά που είναι αυστηρή με τους άλλους και η οποία πάντα λέει αυτό που θέλει χωρίς να νοιάζεται αν πληγώνει τους άλλους, μπορεί να την αλλάξει και να την κάνει να σκεφτεί πριν μιλήσει.
11. Η αγάπη είναι ανεξάντλητη
Το συναίσθημα που νιώθουν οι γονείς για το παιδί τους δε συγκρίνεται με κανένα άλλο. Όταν το παίρνουν για πρώτη φορά στην αγκαλιά τους, σίγουρα νιώθουν ότι δε θα μπορέσουν ποτέ να ξαναγαπήσουν τόσο πολύ κανένα πλάσμα πάνω στη γη. Αλλά μέσα από τα παιδιά τους μαθαίνουν ν’ αγαπούν όλα τα παιδιά του κόσμου —όχι με έναν γενικό και αόριστο τρόπο αλλά πιο ουσιαστικά. Ανακαλύπτουν ότι όσο δίνουν από αυτή την αγάπη, τόσο μεγαλύτερο απόθεμα έχουν μέσα τους. Αρχίζουν να ενδιαφέρονται για την τύχη όλων των παιδιών αλλά και για το μέλλον του πλανήτη, αφού είναι ο τόπος όπου θα ζήσει το παιδί τους. Βγαίνουν, έτσι, από τα στενά όρια του κόσμου τους και αποκτούν μια άλλη αντίληψη για όλους και για όλα γύρω τους.
12. Η σχέση με τα αντικείμενα
Ο καταναλωτισμός είναι βασικό χαρακτηριστικό της σημερινής κοινωνίας. Σε πολλές περιπτώσεις, όμως, λειτουργεί αρνητικά: Όσο πιο πολλά αποκτά κανείς τόσο λιγότερο τα απολαμβάνει και θέλει διαρκώς περισσότερα για να ευχαριστηθεί. Ένα παιδί χαίρεται με το παραμικρό, φτάνει να είναι «καινούργιο».
13. Η επαφή με το σώμα
Τα παιδιά ζουν κυριολεκτικά μέσα από το σώμα τους. Παρατηρώντας τα μικρά, οι γονείς διδάσκονται ότι πρέπει να ξαναβρούν την επαφή με τον εαυτό τους μέσα από το σώμα τους.
14. Ποτέ δε σταματάς να μαθαίνεις
Το μεγάλωμα του παιδιού είναι συναρπαστικό αλλά ταυτόχρονα και δύσκολο. Οι γονείς ανακαλύπτουν τον εαυτό τους, τις ικανότητες και τις αδυναμίες τους. Τα μικρά τούς βοηθούν να δουν ότι έχουν αμέτρητες δυνατότητες και τους δίνουν το κίνητρο να τις αξιοποιήσουν.
Γονείς
ΠΗΓΗ: Το παιδί μου κι εγώ (03/2000)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου