12 Δεκ 2010

Τα παιδιά που δεν αγαπάμε

Του Διονύση Βενιεράτου
Αναπληρωτής καθηγητής Ιατρικής

«Τα παιδιά είναι ό,τι πολυτιμότερο έχουμε: το μέλλον και η ελπίδα της κοινωνίας και αξίζουν όλη την αγάπη και τη φροντίδα μας»· «Οι δαπάνες για την Παιδεία αποτελούν την καλύτερη επένδυση»...

Αυτές οι κοινότοπες και ανούσιες μεγαλοστομίες έρχονται σε κραυγαλέα αντίθεση με την πραγματικότητα που βιώνουν τα ίδια τα παιδιά, που τις ακούνε πλέον «βερεσέ». Το ότι εξεγείρονται είναι μια ένδειξη ότι δεν τα αποβλακώσαμε εντελώς. Όταν πάλι εξεγείρονται με λάθος τρόπο (ανόητες «καταλήψεις» και καταστροφές), είναι απόδειξη ότι δεν τους μάθαμε πώς να αντιδρούν εποικοδομητικά.

Όταν το παιδί γεννηθεί, φροντίζουμε στοιχειωδώς για την υγεία του αλλά ανεπαρκώς για την πνευματική του ανάπτυξη, εγκαταλείποντάς το στο έλεος τηλεοπτικών υποπροϊόντων, εις βάρος της πραγματικής επικοινωνίας μαζί του και ενθάρρυνσης της (καθοριστικής σημασίας) παιδικής περιέργειας για γνώση.

Στο σχολείο, με ευθύνη των αναρμόδιων «αρμοδίων» του υπουργείου Παιδείας και ανεκπαίδευτων εκπαιδευτικών, παιδιά και οικογένειες εξουθενώνονται σε ατέλειωτη καταναγκαστική, άχαρη και ανούσια «πνευματική» εργασία, στην οποία τα παιδιά «μαθαίνουν» πολλά για την επόμενη μέρα, για να τα ξεχάσουν αμέσως τη μεθεπόμενη. Οι βασικές γνώσεις χάνονται στον ωκεανό τής μη αφομοιώσιμης άχρηστης πληροφορίας.

Επιπλέον, το σχολείο δε διαπαιδαγωγεί, δε διαπλάθει έντιμους χαρακτήρες, σωστούς πολίτες, άτομα με υγιή κοινωνικότητα. Ούτε μαθαίνει στα παιδιά να αποφεύγουν τους υπαρκτούς κινδύνους της σύγχρονης κοινωνίας: τα τροχαία, τα ναρκωτικά, τον χουλιγκανισμό. Καταφέρνει όμως να τα κάνει να περιφρονούν ό,τι ωραίο προσφέρει η κοινωνία (γνήσια τέχνη, επιστημονική γνώση) και να μισήσουν το βιβλίο. Και φυσικά το ίδιο το σχολείο.

Τα παιδιά και οι έφηβοι εργάζονται απάνθρωπα σκληρά για το απόλυτο τίποτε. Οι κατά τεκμήριο καλύτεροι πρώην μαθητές, και νυν φοιτητές της Ιατρικής Σχολής Αθηνών, αγνοούν τι είναι θερμότητα, τι είναι η φωτιά, τι είναι τα σύννεφα, γιατί ο ουρανός είναι γαλάζιος κ.ο.κ. Απορίες που διατύπωναν ως νήπια δεν κατάφεραν να λύσουν ούτε ως φοιτητές μετά από ατέλειωτες ώρες μελέτης και φροντιστηρίων. Αγνοούν στοιχειώδεις γνώσεις ανατομίας, φυσιολογίας, νοσολογίας, νομικής, φιλοσοφίας, ιστορίας. Δεν αφομοιώνουν αποτελεσματικά τα επιστημονικά δεδομένα, διότι έχουν μάθει μόνο να αποστηθίζουν.

Εκπαίδευση

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Διαβάστηκαν περισσότερο την τελευταία εβδομάδα